معرفی استان اردبیل
استان اردبیل در شمالغرب کشور و در بین نصف‌النهارات ۴۷ درجه و ۱۵ دقیقه و ۴۸ درجه و ۵۶ دقیقه طول شرقی و مدارات ۳۷ درجه و ۹ دقیقه و ۳۹ درجه و ۴۲ دقیقه عرض شمالی قرار گرفته و از غرب به استان آذربایجان شرقی، از شمال و شمال شرق به کشور جمهوری آذربایجان، از شرق و جنوب شرق به استان گیلان و از جنوب به استان زنجان محدود است.
این استان به عنوان جزئی از منطقه آذربایجان، شامل نواحی شرقی، شمال شرقی و جنوب شرقی آن می‌شود و از لحاظ شکل ظاهری، استانی است مطول که فاصله شمالی‌ترین و جنوبی‌ترین نقطه آن در حدود ۲۹۰ کیلومتر و فاصله شرقی‌ترین و غربی‌ترین آن بیش از ۱۳۲ کیلومتر است.
مساحت استان اردبیل ۱۷ هزار و ۹۵۳ کیلومتر مربع است که حدود یک و ۹ صدم درصد از مساحت کل کشور را تشکیل می‌دهد. طول مرزهای این استان حدود ۳۶۹ کیلومتر با کشور جمهوری آذربایجان است.
استان اردبیل با توجه به شکل طولی آن در امتداد نصف النهارات، از تنوع اقلیمی قابل توجهی برخوردار است. شهرستان اردبیل در اقلیم خشک قرار دارد که ماه های خشک و یخبندان آن بیش از ۸ ماه است و شدت بارندگی در بهار و پائیز بوده و دارای زمستان سرد و تابستان معتدل است. پوشش گیاهی در این منطقه به صورت استپی بوده و در شمالغرب آن پوشش نیمه جنگلی نیز مشاهده می‌شود.
شهرستان گرمی با تابستان های گرم و نامساعد و زمستان ملایم، در مرز بین اقلیم نیمه خشک و نیمه مرطوب واقع شده است. شهرستان های پارس آباد و بیله سوار از اقلیم نسبتاً گرم و نیمه مرطوب و شهرستان خلخال دارای اقلیم نیمه خشک با تابستان معتدل و زمستان سرد و در ارتفاعات طالش سرد و پر برف است.
استان اردبیل بر اساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۲۴۸ هزار و ۴۸۸ نفر داشته و طبق مصوبات تقسیمات کشوری دارای ۱۱ شهرستان، ۲۹ بخش، ۲۶ شهر، ۷۱ دهستان و هزار و ۸۵۴ آبادی است که از این تعداد هزار و ۷۲۳ آبادی دارای سکنه و ۱۳۱ آبادی خالی از سکنه است.
استان اردبیل با جاذبه های طبیعی و تاریخی منحصر به فرد یکی از مناطق جالب گردشگری در ایران است و مهمترین ویژگی این استان آب و هوای مطبوع و خنک این منطقه در فصول بهار و تابستان است. استان اردبیل در شمالی ترین نقطه ایران قرار دارد.
محصولات کشاورزی و دامی آن گندم، جو، سیب زمینی، تخم چغندر قند، محصولات علوفه ای، میوه های درختی، حبوبات، عسل و لبنیات است. صنایع دستی و سوغات آن نیز، گلیم، جاجیم، شال، ورنی، مسند، سفال، صنایع چوب، مصنوعات چرمی و قالی بوده و سوغاتی های آن سرشیر، عسل، حلوای سیاه و شیرینی های محلی است.
شهر نخستین بار بر روی لوحه های گلی سومریان در ۵۰۰۰ سال پیش در شهر نیپور باستان به عنوان شهری کوهستانی و با عنوان آراتا ثبت شده است. این شهر در دوران مختلف مرکز ایالت آذربایجان بوده و به نام های آرتاویل، باذان پیروز، فیروز گرد، دارالارشاد، ادرالملک، دارالعرفان، دارالامان، شهر مقدس (به سبب وجود مدفن اجداد صفوی) ملقب بوده است و به علت قرار داشتن در مسیر جاده ابریشم از رونق اقتصادی بسیاری برخوردار بوده است و برای اولین بار بعد از اسلام موجب تشکیل دولت ملی در ایران گردید.