آسیب‌شناسی و تبیین علل و چرائی مسئله: 

(دکتر صدیف احدپور)

  1- عدم آشنایی با وظایف و رسالت دانشگاهیان .

  2- عدم آشنایی با حق و حقوق ،آیین نامه ها ، قوانین و مقررات و حتی قانون اساسی. 

(دکتر فرشاد کیوان بهجو)

  3- عدم توفیق در تربیت نیروهای (فراپایه) متخصص و متعهد.  

(دکتر نجارباشی)

  4- غفلت از وظایف اصلی و کوتاهی در حداقل ها از قبیل اتمام همه سرفصل های درسی و تصحیح نحوه برخورد با دانشجویان . 

 ( امین فتحی –دبیر هم اندیشی)

  5- فقدان رشته های دانشگاهی مناسب برای تربیت مدیران فرهنگی .

  6- عدم پاسخگویی به شبهات و مطالبات فکری نسل جدید.

  7- عدم شناسایی و تأمین نیازهای مختلف جامعه اسلامی توسط دانشگاهها .

  8- عدم تحقق اسلامی کردن دانشگاهها. 

(دکتر ابراهیم پور)

  9- عدم همراهی و هماهنگی بین جامعه دانشگاهی و مدیریت اجرایی کشور. 

( دکتر مرتضی ابراهیمی)

    10- بی توجهی به حوزه اخلاق و تربیت.

  11- ضعف نگاه اجتماعی.

    13- وجود یک حسّ بی اعتمادی به آینده. 

(دکتر اسماعیل چمنی)

  14- وجود روحیه تخریب همدیگر و نگاه تخریب گرایانه به دوستها. 

(دکتر بهنامیان)

  15- کمبود تئوریسینها در موضوعات مختلف کشور.

  16- عدم کاربردی بودن مقالات علمی پژوهشی و نگاه ابزاری به مقالات (گرفتن رتبه و ارتقاء).  

  ارائه راهکار و بسط پیشنهاد : 

(دکتر علی اصغری)

  1- مسئولان و مدیران جامعه از تحصیل کردگان حوزه و دانشگاهند اگر ضعف هایی هست باید آسیب شناسی شود.

  2- بومی کردن علوم انسانی. 

(دکتر آزاد دل)

  3- شکل گیری دانشگاهها و ایجاد رشته ها بر اساس نیازهای جامعه باشد.

  4- بسیاری از مسائل راهکارهای ساده ای دارد ، فقط کمی اراده و همت لازم است . 

( دکتر مرتضی ابراهیمی)

  5- تقویت باورهای دینی و اعتقادی دانشگاهیان.

  6- ورود دانشگاهیان همراه با جرأت و شهامت در همه مسائل مورد نیاز جامعه .

  7- در نظر گرفتن مسائل کلان کشور.

  8- حفظ وحدت و روحیه انقلابی.

  9- تقویت فرهنگ ،نقد،ارزیابی و ارائه راهکارها. 

 (دکتر نجارباشی)

  10- تقویت وجدان کاری و احساس پاسخگویی .

(دکتر برومند صلاحی)

  11- فرزندانمان را طوری تربیت کنیم که در زمینه استعداد و علاقه اش ادامه تحصیل دهد.

  12- تقویت بینش سیاسی ، روحیه خودباوری و امیدواری.

  13- ایجاد بسترهای لازم جهت برگزاری کرسیهای آزاد اندیشی بخصوص برای جوانان . 

( دکتر صدیف احدپور)

  14- در ارتباط با اندیشه دینی آنقدر مقالات کاربردی بنویسیم تا عملیاتی شود . 

(دکتر فرشاد کیوان بهجو)

  15- ارایه مدل دانشگاه اسلامی ، ایرانی با شاخصهای : تخصص ، تعهد و اخلاق. 

( محمّدرضا مولایی)

  16- نشان دادن قابلیتهای دین در اداره و حل مشکلات جامعه.

  17- تشکیل کارگروههایی از اساتید متخصص در موضوعات مختلف جهت بررسی نیازها و رشد و توسعه استان . 

(دکتر محمد تقی آل ابراهیم)

  18- کاربردی کردن رساله های دانشگاهی بخصوص در شرایط تحریم .

  19- شناسایی دانشجویان فعال و خلاق و تشکیل کمیته کاربردی جهت هدف دهی و ایجاد انگیزه برای سایر دانشجویان و قشر جوان جامعه.

  20- توجه خاص به سنجش کشاورزی بعنوان نیاز پایه .

  21- بالا بردن کیفیت دانشگاهها بجای توسعه کمّی جهت تربیت نیرو و تخصص مورد نیاز کشور.

  22- تعمیق نگاه علمی دانشجویان و دانشگاهیان در راستای وارد شدن به عرصه های نظریه پردازی نه صِرف آموزش .  

  23- راهنمایی دانشجویان به سمت استقلال شغلی و عدم وابستگی به کارهای اداری و دولتی و شغلهای کاذب.