پایگاه مقاومت دانشگاه محقق اردبیلی
وظیفه هر شیعه در زمان غیبت این است که پیوند و محبت خود را نسبت به امامش همیشه در دل داشته باشد و به امام خویش معتقد و به یاد ایشان باشد.
گرداب- زمین هیچ‌گاه از حجت الهی خالی نبوده است. همه مردم در هر عصر و زمانی با حجتی از حجت‌های الهی سروکار داشته‌اند و همچنین در روز قیامت هم هر امت و گروهی به دنبال امامی که آن را پذیرفته است خواهد رفت، این حقیقتی است که قرآن کریم به ما آموخته است.
یوم ندعُو کل اناس بامامهم: "روز قیامت" روزی است که هر امتی را به امامش فرا می‌خوانیم. (سوره اسرا 71)
پس از آنجایی که امر شناخت امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف و یاری رساندن به ایشان مهم‌ترین وظیفه در زندگی مردم در هر زمانی بوده به صورتی که پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه: هر کسی بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده.»
ما هم باید به دنبال شناخت اماممان و یاری‌رسانی به آن حضرت باشیم.
در ادامه به شناخت یاران امام مهدی عجل‌الله و اعمالشان در زمان غیبت، وظایف خودمان در این دوران و حقوق حضرت بر ما از دیدگاه قرآن کریم خواهیم پرداخت.
قرآن کریم در سوره مائده، آیه 54 می‌فرماید: «پس به زودی خداوند گروهی را می‌آورد که آنان را دوست می‌دارد و ایشان هم دوستدار خدایند. در برابر مومنان فروتن و در برابر کافران سرفرازند. در راه خدا جهاد می‌کنند و از ملامت هیچ سرزنش‌کننده‌ای نمی‌هراسند.»
ما برای رسیدن به این درجات چه ویژگی‌هایی باید داشته باشیم؟ یاران حضرت مهدی عجل‌الله چه ویژگی‌هایی دارند؟
اولین ویژگی، عبادت و پارسایی: در این مورد امام صادق(ع) می‌فرمایند: «آنان مردانی شب‌زنده‌دار هستند که شب را به عبادت می‌گذرانند و به هنگام نماز زمزمه‌ای همچون صدای زنبور دارند.» (بحارالانوار)
دومین ویژگی، قدرت و تلاش: امیرالمومنین در این مورد می‌فرمایند: «اصحاب مهدی جوان‌اند، سالخورده‌ای در میان آنها نیست مگر به مقدار سرمه در چشم و نمک در غذا.» (الغیبه- شیخ طوسی)
سومین ویژگی، ایمان و بصیرت: امام صادق(ع) در این مورد فرموده‌اند: «مومنانی که خداوند، مهدی را در میان آنها به پا می‌دارد، افراد برگزیده و شایسته قضاوت و حکومت و در دین فقیه هستند.»
همچنین دلبستگی و فرمانبرداری از امام مهدی(عج) از دیگر ویژگی‌های یاران ایشان است. قرآن کریم که وسیله هدایت خداوند برای هر کسی که خود خداوند بخواهد است، وظایفی برای ما در دوران غیبت مشخص و همچنین حقوق امام مهدی بر ما را نیز بیان می‌فرماید:
..ان اشکر لی ولوالدیک...: سپاسگزار من و پدر و مادرت باش (سوره لقمان آیه 14)
مهربان‌ترین پدر دنیا از ابعاد گوناگون، حقوق فراوانی به ما دارد که توجه به آنها ما را در انجام وظایف موفق می‌کند. برخی از این حقوق این چنین‌اند:
حق پدری: پدر حقیقی هر زمان، امام و پیشوای الهی در آن روزگار است. چنان‌که پیامبر اکرم خود و امیرالمومنین را دو پدر امت معرفی نموده‌اند. (امالی شیخ صدوق) امام رضا (ع) در این مورد می‌فرمایند:
«امام دوست سازگار و پدر دلسوز و برادر تنی و مادر مهربان نسبت به فرزند کوچک خویش است.» (کافی)
حق هدایت و تعلیم: هدایت خداوند از سوی پیامبران و امامان به مردم جهان می‌رسد. از این رو هادی و معلم الهی در زمان ما حضرت مهدی است. امام عصر ارواحنا فداه همه حقوق یک معلم بر شاگرد و یک هادی بر هدایت شده را بر مومنان دارند. حق نعمت و... نیز از دیگر حقوق امام مهدی (عج) نسبت بر ماست.
حال، با همه این تفاسیر وظیفه ما نسبت به اماممان در زمان غیبت این حضرت چیست؟ چه کارهایی منجی بشریت را شاد و چه کارهایی این امام مهربان و دلسوز را می‌رنجاند؟ چگونه می‌توانیم در برابر حقوقی که پدر مهربانمان نسبت به ما انجام می‌دهد از ایشان سپاسگزاری کنیم؟
ای افراد باایمان، تقوا پیشه کنید و با راستگویان همراه شوید. (سوره توبه، آیه 119)
وظیفه اول ما؛ محبت: قرآن کریم محبت وعلاقه‌مندی به اهل بیت پیامبر اکرم (ص) را بر هر مسلمانی واجب دانسته:
قل لا اسالکم علیه اجرا الا الموده فی القربی (سوره شوری آیه 23)
یقیناً در عصر حاضر در بین وابستگان رسول خدا شخصیتی چون امام زمان (عج) وجود ندارد که از هر کس دیگر به آن حضرت نزدیک‌تر باشد.
وظیفه دوم ما؛ دعا: هر کسی دوستدار امام زمان (عج) باشد تحمل غم هجران این حضرت در دوران غیبت برای او سخت و طاقت‌فرسا خواهد بود، همچنین خود حضرت فرموده‌اند: «برای تعجیل در ظهور، زیاد دعا کنید که این کثرت دعا، گشایش کار شما خواهد بود.»
وظیفه سوم ما؛ انتظار: بزرگ‌ترین عمل و والاترین عبادتی که برای ما در این زمان امکان‌پذیر است انتظار ظهور آن امام مهربان است.
رسول خدا (ص) در همین رابطه فرموده‌اند: «بزرگ‌ترین عمل امت من، انتظار فرج است [و سخت ترین کار نیز].»
وظیفه چهارم ما؛ پیوند: وظیفه هر شیعه در زمان غیبت این است که پیوند و محبت خود را نسبت به امامش همیشه در دل داشته باشد و به امام خویش معتقد و به یاد ایشان باشد. قرآن کریم با اشاره به این مسئله می‌فرماید: «ای ایمان‌آورندگان! صبر و استقامت کنید و با یکدیگر پیوستگی محکم داشته باشید و پرهیزکار باشید، امید است که رستگار شوید.» (آل‌عمران آیه 200)
امام باقر(ع) این آیه را این گونه تفسیر می‌کنند: «بر انجام واجبات صبر پیشه کنید و در برابر دشمن شکیبا باشید و با امامی که چشم به راهش هستید، پیوستگی داشته باشید.»
محمدعلی شیران خراسانی
منبع: موسسه قرآنی ندای ملکوت
۸۰ وظیفه و تکلیف منتظران نسبت به حضرت مهدی(عج)در عصر غیبت
کتاب“مِکیال المکارم”نوشتۀ آیت‌الله محمد تقی موسوی اصفهانی، یکی از کتاب‌های معتبر و باارزش در زمینۀ مهدویت است.
این کتاب به سفارش حضرت مهدی(ارواحنا فداه) نوشته و نا‌م‌گذاری شده است.
در بخشی از این کتاب گران‌سنگ ۸۰ وظیفه و تکلیف ما نسبت به حضرت مهدی(عج)در عصر غیبت بیان شده است که به شرح زیر می‌باشد:
۱٫ تحصیل شناخت صفات و آداب و ویژگی‌های آن حضرت
۲٫ رعایت ادب نسبت به ایشان
۳٫ اظهار محبت نسبت به آن حضرت به طور خاص
۴٫ محبوب نمودن ایشان در میان مردم
۵٫ انتظار فرج و ظهور آن حضرتعلیه السلام
۶٫ اظهار اشتیاق به دیدار آن بزرگوار
۷٫ ذکر مناقب و فضائل آن حضرت علیه السلام
۸٫ اندوهگین بودن مؤمن از فراق آن حضرت علیه السلام
۹٫ حضور در مجالس ذکر مناقب و فضائل آن حضرت علیه السلام
۱۰٫ تشکیل مجالس ذکر مناقب و فضائل آن حضرت علیه السلام
۱۱٫ سرودن شعر در فضایل و مناقب آن حضرت علیه السلام
۱۲٫ خواندن شعر در فضایل و مناقب آن حضرت علیه السلام
۱۳٫ قیام به هنگام یاد شدن نام و یا القاب آن حضرت علیه السلام
۱۴٫ گریستن بر فراق آن حضرت علیه السلام
۱۵٫ گریاندن بر فراق آن حضرت علیه السلام
۱۶٫ خود را به گریه کنندگان شبیه نمودن بر فراق آن حضرتعلیه السلام
۱۷٫ درخواست معرفت امام عصر علیه السلام از خداوند عزوجل
۱۸٫ تداوم درخواست معرفت آن حضرتعلیه السلام
۱۹٫ مداوت به خواندن دعای غریق ( یا الله، یا رحمن، یا رحیم، یا مقلب القلوب …)
۲۰٫ دعا در زمان غیبت آن حضرتعلیه السلام
۲۱٫ شناختن علامت‌های ظهور آن حضرتعلیه السلام
۲۲٫ تسلیم بودن و عجله نکردن( در امر ظهور )
۲۳٫ صدقه دادن به نیابت آن حضرتعلیه السلام
۲۴٫ صدقه دادن به قصد سلامتی آن حضرت علیه السلام
۲۵٫ رفتن به حج به نیابت آن حضرتعلیه السلام
۲۶٫ فرستادن نایب که از طرف آن حضرت حج کند.
۲۷٫ طواف بیت الله الحرام به نیابت آن حضرتعلیه السلام
۲۸٫ نایب ساختن دیگری تا از طرف آن حضرت طواف نماید.
۲۹٫زیارت مشاهد رسول خدا و ائمه معصومین (علیهم السلام) به نیابت از مولایمان
۳۰٫ استحباب اعزام نایب برای زیارت از سوی آن حضرت علیه السلام
۳۱٫ سعی در خدمت کردن به آن حضرتعلیه السلام
۳۲٫ اهتمام ورزیدن به یاری آن حضرتعلیه السلام
۳۳٫ تصمیم قلبی بر یاری کردن آن حضرتعلیه السلام در زمان حضور و ظهور ایشان
۳۴٫ تجدید بیعت با آن حضرت علیه السلام بعد از فرایض همه روزه و هر جمعه
۳۵٫ صله آن حضرت علیه السلام به وسیله مال
۳۶٫ صله شیعیان و دوستان صالح امامان علیهم السلام به وسیله مال
۳۷٫ خوشحال کردن مؤمنین
۳۸٫ خیرخواهی برای آن حضرت علیه السلام
۳۹٫ زیارت کردن آن حضرت علیه السلام (بوسیلۀ توجه نمودن به آن حضرت و سلام کردن به ایشان)
۴۰٫ دیدار مؤمنین صالح و سلام کردن بر آنان
۴۱٫ درود فرستادن بر آن حضرت علیه السلام
۴۲٫ هدیه کردن ثواب نماز به آن حضرت علیه السلام
۴۳٫ هدیه نماز مخصوص
۴۴٫ نماز هدیه به آن حضرت به گونه مخصوص در وقت معین
۴۵٫ اهداء قرائت قرآن به آن حضرتعلیه السلام
۴۶٫ توسل و طلب شفاعت از خداوند به وسیله آن حضرتعلیه السلام
۴۷٫ دادخواهی و توجه نمودن و عرض حاجت به آن حضرتعلیه السلام
۴۸٫ دعوت کردن مردم به آن حضرتعلیه السلام
۴۹٫ رعایت حقوق آن حضرت و مواظبت بر ادای آنها و رعایت وظایف نسبت به آن بزرگوار
۵۰٫ خشوع دل هنگام یاد آن حضرتعلیه السلام
۵۱٫ عالم باید علمش را آشکار سازد.(عالِم باید علمش را دربرابر بدعت‌ها آشکار نماید.)
۵۲٫ تقیه کردن از اشرار و مخفی داشتن راز از اغیار
۵۳٫ صبر کردن بر اذیت و تکذیب و سایر محنت ها
۵۴٫ درخواست صبر از خدای تعالی
۵۵٫ سفارش یکدیگر به صبر در زمان غیبت آن حضرتعلیه السلام
۵۶٫ پرهیز از مجالسی که نام آن حضرت علیه السلام در آنجا مورد تمسخر باشد.
۵۷٫ تظاهر با ستمگران و اهل باطل(تقیّه در برابر پادشاه ستمگر)
۵۸٫ ناشناس ماندن و پرهیز از شهرت یافتن
۵۹٫ تهذیب نفس
۶۰٫ اتفاق و اجتماع بر نصرت آن حضرتعلیه السلام
۶۱٫ متفق شدن بر توبه واقعی و بازگرداندن حقوق به صاحبان آنها
۶۲٫ ییوسته به یاد آن حضرت علیه السلام بودن
۶۳٫ به آداب آن حضرتعلیه السلام عمل نمودن
۶۴٫ دعا به درگاه الهی برای جلوگیری از نسیان یاد آن حضرت علیه السلام (از خدا بخواهی که تو را از فراموش کردن یاد آن حضرت محفوظ بدارد.)
۶۵٫ اینکه بدنت نسبت به آن حضرتعلیه السلام خاشع باشد.
۶۶٫ مقدم دانستن خواسته آن حضرتعلیه السلام بر خواسته خود
۶۷٫ احترام کردن نزدیکان و منسوبین به آن حضرتعلیه السلام (مانند سادات علوی و علمای دینی)
۶۸٫ بزرگ داشتن اماکنی که به قدوم آن حضرت علیه السلام زینت یافته‌اند.
۶۹٫ وقت ظهور را تعیین نکردن.
۷۰٫ تکذیب و دروغ شمردن وقت گذاران ظهور
۷۱٫ تکذیب کردن مدعیان نیابت خاصۀ آن حضرت علیه السلام در زمان غیبت کبری
۷۲٫ درخواست دیدار آن حضرتعلیه السلام با عافیت و ایمان
۷۳٫ اقتدا و تأسّی جستن به اخلاق و اعمال آن حضرتعلیه السلام(معنی تشیع و مأموم بودن همین است.)
۷۴٫ حفظ زبان از یاد غیر خدا و مانند آن
۷۵٫ خواندن نماز آن حضرتعلیه السلام
۷۶٫ گریستن در مصیبت مولایمان شهید مظلوم حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام
۷۷٫ زیارت قبر مولایمان آقا ابا عبدالله الحسین علیه السلام
۷۸٫ بسیار لعنت کردن بر بنی امیه در آشکار و پنهان
۷۹٫ اهتمام و همت کردن در ادای حقوق برادران دینی
۸۰٫ مهیا کردن سلاح و اسب در انتظار ظهور آن حضرتعلیه السلام (آماده باش بودن)