فرهنگ ور 6

•  | تاریخ ارسال: 1391/12/2 - 11:38 | 

  فرهنگ ور 6

  

  ویژه نامه فرهنگی دفتر هم اندیشی استادان دانشگاه محقق اردبیلی

  

  بهمن 1391   

  

  

  

  خاطرات:

  

  در مورد دکتر حسن حبیبی

  

  زمانی که در اوایل بهمن ماه 1357، امام در پاریس بودند. از سوی جیمی کارتر و ژیسگاردستن رؤسای جمهور وقت آمریکا و فرانسه، نمایندگانی برای دیدار با امام به نوفل‌لوشاتو آمدند.

  نمایندگان دو رئیس جمهور در ملاقات با حضرت امام(ره) با ادعای دلسوزانه از ایشان می‌خواستند که در شرایط فعلی به ایران باز نگردد. همچنین نماینده آقای ژیسگاردستن به امام پیشنهاد می‌داد با توجه به اینکه هوا در نوفل‌لوشاتو بسیار سرد و امکانات ناچیز است، اگر شرایط را مساعد نمی‌بینند به ورسای منتقل شوند. ضمناً نماینده آمریکا بعضاً لحن تهدید به خود می‌گرفت.

  امام در پاسخ به نماینده رئیس جمهور آمریکا فرمودند: من هنوز تصمیمی درباره نحوه رفتار مردم با آمریکایی‌هایی که در ایران هستند، نگرفته‌ام. در صورت ضرورت به آنها خواهم گفت و در پاسخ به نماینده ژیسگاردستن ضمن تشکر از ملت فرانسه فرمودند: نیازی به نقل مکان نیست و به زودی به ایران خواهند رفت.

 

  محمد هاشمی ادامه داد: پس از ترک محل توسط ملاقات‌‌کنندگان امام فرمودند اعلام کنید من روز جمعه به تهران باز خواهم گشت و ساعت 12 شب رادیو فرانسه این خبر را اعلام کرد.

  وقتی علت را جویا شدیم، امام فرمودند: اینها دوست نیستند و اصرار این افراد از روی دلسوزی نیست و حتماً توطئه‌ای در ایران در سر دارند که اگر من در ایران باشم، مانع عملی شدن توطئه آنها هستم.

 

  بعدها مطلع شدیم در آن زمان ژنرال هایزر آمریکایی برای انجام کودتا در تهران به سر می‌برده است.

 

  پس از اعلام زمان سفر امام به تهران، بختیار فرودگاه تهران را برای ورود پرواز امام بسته اعلام کرد و به هواپیمایی ‌هما اجازه اختصاص پرواز برای امام را نداد، بنابراین از شرکت ایرفرانس یک فروند هواپیمای 747 جهت انتقال امام و همراهان به تهران اجاره شد و از 450 نفر برای همراهی امام ثبت‌نام گردید.

 

  از این تعداد فقط 150 نفر خبرنگاران رسانه‌های مختلف جهانی بودند که برای پوشش این رخداد مهم ثبت‌نام کرده و می‌خواستند به تهران بیایند، اما سه روز قبل از انجام پرواز، نماینده ایرفرانس مراجعه نمود و اظهار داشت نمی‌تواند 450 نفر مسافر را با این پرواز به تهران انتقال دهد، زیرا می‌خواهد به اندازه کافی سوخت ذخیره همراه داشته باشد تا در صورتی که به هر دلیلی نتوانست در تهران فرود آید، امام را به پاریس باز گرداند. وی اعلام کرد فقط 150 نفر می‌توانند در این پرواز همراه امام باشند. این مسئله مشکل بزرگی را برای ما ایجاد کرد، زیرا 150 نفر فقط خبرنگار یا نماینده رسانه‌ها بودند. بنابراین تصمیم گرفته شد 75 نفر از خبرنگاران را حذف و از 300 نفری که از همراهان امام ثبت‌نام کرده بودند، فقط 75 نفر در این پرواز باشند. لیست پرواز را خدمت امام بردیم و از ایشان کسب نظر کردیم. امام اسم چهار نفر را انتخاب کردند و فرمودند بقیه افراد را خودتان تصمیم بگیرید. یکی از این دو نفر انتخابی امام مرحوم شهید مهدی عراقی بود و نفر دوم هم مرحوم دکتر حسن حبیبی . این موضوع بخوبی نشاندهنده عنایت خاص امام به دکتر حسن حبیبی بود.

  خواب کم

  ما ناظر بودیم که حضرت امام در 24 ساعت گاهی اوقات، 4 ساعت بیشتر نمی خوابیدند. ساعت 11 شب، چراغ اطاق حضرت امام خاموش می شد و ما در ساعت 3 بعد از نیمه شب متوجه می شدیم که صدای کاغذ از اتاقشان می آید. حضرت امام، معمولاً روزنامه هایی را که برایشان ترجمه می کردند و به علت کثرت کار در روز، موفق نمی شدند آنها را مطالعه کنند، آخر شب و در ساعتی که خودشان تنظیم کرده بودند، به مطالعه و رسیدگی آنها می پرداختند.

  تلاش بی وقفه

  وقتی خدمت امام می رسیم، می بینییم که ایشان یا رادیو گوش می کنند، یا تلویزیون نگاه می کنند، یا نامه های رسیده را می خوانند، یا اخبار رسیده را مطالعه می کنند. ایشان یک دقیقه بی کار نیستند، حتی در حمام یا هنگام وضو رادیو همراهشان است من با اطمینان می گویم که ایشان اصلاً‌ وقت تلف شده ندارند. صبح این طرف حیات فرش می انداختند و مشغول کار بودند تا آفتاب می آمد جلوی ایشان و دیگر موقعی می رسید که وقت وضو و نماز و نهار و استراحت بود و عصر دوباره آن طرف حیاط باز همان فرش را می انداختند و مشغول کار بودند و بدین گونه عملاً به ما نشان می دادند که تا چه حد باید کار و کوشش کنیم.

  زیارت قبر حضرت علی (ع)

  امام در آن حدود پانزده سالی که در نجف می‏زیستند، جز در موارداستثنایی، هر شب ساعت 3 بعد از نصف شب در کنار قبر حضرت‏علی(ع) بودند; و حتی وقتی حکومت نظامی اعلام می‏شد و رفت و آمددر خیابانها ممنوع بود، به پشت‏بام می‏رفت و از دور امام خود رازیارت می‏کرد.

  امام عصر (عج)

  یک روز یکی از طلاب در مدرسه رفاه به امام عرض می‏کند که: شماچرا در بین صحبتهایتان از امام زمان کمتر اسم می‏برید؟

  امام به محض شنیدن این سخن درجا ایستادند و فرمودند:

  چه می‏ گویی؟ مگر شما نمی‏دانید ما آنچه داریم از امام زمان است‏و آنچه من دارم از امام زمان(عج) است و آنچه از انقلاب داریم‏از امام زمان است.

  

  چراغ قوه

  حضرت امام وقتی که نیمه شب برای خواندن نماز شب از خواب بیدار می شدند، لامپ اتاق را روشن نمی کردند تا مبادا مزاحم افراد خانواده شوند آقا از چراغ قوه کوچکی که داشتند استفاده می کردند

فداکاری کنید   یکی از نوادگان امام از آقا پرسید ما چه کنیم تا شوهرانمان مانند شما نسبت به خانم با ما رفتار کنند؟ امام فرمود: شما هم فداکاری کنید.     کارهای شخصی   امام مقید بودند که کارهای شخصی خود را شخصا انجام دهند و در این رابطه حتی به نزدیکترین افراد منزل خود نیز دستور نمی داد. چای صبحانه و بعداز ظهر خود را، شخصا از آشپزخانه می آوردند و سر سفره، غذا و وسائل مورد احتیاج خود را از دیگران نمی خواستند. فرزند بزرگ امام می گوید: من اولین اولاد بودم و امام خیلی به من علاقه داشتند و فوق العاده احترام به من می گذاشتند، توی اتاق ایشان که می رفتم می نشستم اگر مثلا آب می خواستند یک دارویی می خواستند به من نمی گفتند یک وقت می دیدم آقا بلند شدند و می رفتند لیوان آب یا دارویشان را می آوردند من ناراحت می شدم و می گفتم آقا به من کار بگوئیدو...     توجه به فقر

  یک شب فقیری برای درخواست کمک آمد، مسئول اداره بیرونی با او برخورد خوبی نکرد، حضرت امام که از دور با دقت مواظب بود، اعتراض کرد و فرمود: این چه طرز برخورد است؟ وی جواب داد: او دیروز و روز قبل از آن نیز آمده بود. امام فرمود: بگذارید بیاید، محتاج است، نیازمند است و حاجتش او را واداشته که اینجا بیاید، یا باید حاجتش را برآورده کنیم و یا با یک بیانی او را راضی نماییم، مردم را نرنجانید.

  احترام به قانون

  زمانی که امام در پاریس و درمحله نوفل لوشاتو بودند ، برخی از همراهان امام گوسفندی ذبح کردند، طبق قانون کشور فرانسه ذبح حیوانات در خارج از کشتارگاه ممنوع است، امام وقتی که با خبر شدند این کار خلاف قانون کشور فرانسه است فرمودند : من از گوشت این گوسفند نمی خورم.

 

  شب تولد حضرت مسیح در پاریس

  شب تولد حضرت عیسی (ع) امام پیامی برای تمام مسیحیان جهان دادند که خبرگزاریها پخش کردند در کنار این پیام به ما دستور دادند این هدایایی را که برادران از ایران آورده‏اند که معمولا گز، آجیل و شیرینی بود، بین اهالی نوفل لوشاتو تقسیم کنیم. ما این کار را انجام دادیم و در کنار هر بسته یک شاخه گل قرار دادیم.چند جا که رفتیم احساس کردیم برای کسانی که در غرب اثری از این عاطفه‏ها و محبتها حتی در بین فرزندان و پدران خود سراغ ندارند، بسیار عجیب است که شب میلاد حضرت مسیح (ع) یک رهبر ایرانی که غیر مسیحی است، اینقدر به آنها نزدیک است و احساس محبت می‏کند.از جمله خانمی بود که وقتی هدیه امام را گرفت چنان هیجان زده شد که قطرات اشک از چهره‏اش فرو ریخت.این طرز رفتار امام آن چنان در آنها اثر گذاشت که از ایشان وقت ملاقات خواستند.امام بی درنگ وقت دادند.آنها ده پانزده نفر از اهالی محل بودند که با شاخه‏های گل آمدند.امام به مترجم فرمودند که احوال آنها را بپرسید و ببینید که آیا کار و نیاز خاصی دارند؟ گفتند نه هیچ کاری نداریم فقط آمده‏ایم امام را از نزدیک ببینیم و این شاخه‏های گل را به عنوان هدیه آورده‏ایم.امام با تبسم شاخه‏های گل را یکی یکی از دست آنها می‏گرفتند و در میان ظرفی که درکنارشان بود قرار می‏دادند و آنها هم خیلی خوشحال از حضور امام رفتند. 

  

  ^{جداشدگان از انقلاب}

  بنده خودم شاهد اشکها و گریه‏های امام برای جدا شدن افراد از جریان انقلاب بودم و می‏دیدم وقتی که روحانیون، سیاستمداران، جوانان چپ زده و التقاطی، راه خودشان را از فرهنگ انقلاب جدا می‏کردند، امام چگونه گریه می‏کردند و چگونه تلاش می‏کردند که آنها را به مسیر تقوا و فضیلت دعوت کنند.در بعضی از موارد من از واسطه‏های مکرری بودم که از طرف ایشان پیغام می‏فرستادم.امام به آنها التماس می‏کردند که شما راه خودتان را از مردم و توده‏های میلیونی جدا نکنید. 

  ^{در گوش ما دعا می خوانند}

  ایشان خیلی صمیمی، خودمانی و مهربان هستند، مخصوصا با مادرمان که از همه جهت احترام ایشان را دارند.رفتار ایشان از زمان طلبگی تاکنون هیچ فرقی نکرده است.از موقعی که به خاطر دارم همین برخوردها را با ما داشته‏اند.ما از اول نسبت‏به آقا احترام خاصی قایل بودیم و مقید بودیم که کاری خلاف میل ایشان انجام ندهیم.هم اکنون نیز امام با ما چنین رفتاری دارند و با این همه گرفتاریهای سیاسی و اجتماعی، ایشان هیچ فاصله‏ای با خانواده نگرفته‏اند.الان مثل گذشته به خدمتشان می‏رویم و در موقع خداحافظی، مثل اکثر پدرهای مقید، دعا به گوشمان می‏خوانند. 

  

  ^{تربیت کودک}

  امام نقش مادر را در خانه و در تربیت فرزند بسیار تعیین‏کننده می‏دانستند و به تربیت‏بچه‏ها خیلی اهمیت می‏دادند و می‏گفتند: «اگر کسی بتواند یک نفر را تربیت کند، خدمت‏بزرگی به جامعه کرده است.»

  ایشان معتقد بودند که در تربیت فرزند از مرد کاری برنمی‏آید و این کار بر دوش مادر نهاده شده است; چون عاطفه زن بیش‏تر است و قوام خانواده هم باید براساس محبت و عاطفه باشد و معتقد بودند که شریف‏ترین شغل در عالم، بزرگ کردن یک بچه و تحویل دادن یک انسان به جامعه است. در طول تاریخ از آدم تا خاتم، انبیاء آمدند که انسان درست کنند.

 

  مادر

  امام احترام به مادر را بسیار مهم می‏دانستند و سفارش می‏کردند که برای مادرتان هدیه بخرید .

  خانواده

  اگر چه حضرت امام مسؤولیت رهبری جامعه اسلامی را به دوش داشتند، ولی هیچ وقت مساله خانواده و محبت‏به فرزندان را فراموش نمی‏کردند، ما می‏دیدیم صبح‏ها وقتی که سفره پهن می‏شد، خود حضرت امام چای می‏ریختند.

  صرفه جویی

  یک بار آقای رضوانی که مسئول مالی و دیگر کارهای حضرت امام بود، پشت یک پاکت چیزی نوشته و برای حضرت امام فرستاده بود. حضرت امام در یک کاغذ کوچک جواب داده و زیر آن نوشته بودند: «شما در این کاغذ کوچک هم می توانستید بنویسید.»

  لذا آقای رضوانی، خرده کاغذها را جمع و جور می کرد و در یک کیسه ای می گذاشت، و وقتی می خواست برای حضرت امام چیزی بنویسید بر روی آن کاغذها می نوشت و برای ایشان می فرستاد و حضرت امام هم زیرش جواب می نوشتند.

  استفاده شخصی ازتلفن

  یکی از اعضای دفتر امام (ره) می گوید: بارها امام به افراد دفتر اخطار شدید فرموده اند که راضی نیستم از تلفن های دفتر برای کارهای شخصی استفاده شود و حتی در منزل یک چراغ نمی بینید که بیهوده مصرف شود، هنگام وضو گرفتن، یک قطره آب اضافی مصرف نمی کند و مرتب سفارش می فرماید که در مصارف دقت شود.

  مردم جلوترند

  روزی خدمت ایشان بودیم و در رابطه با فداکاری مردم صحبت می کردیم، ایشان فرمودند: این مردم خیلی از ما جلو هستند. یکی از برادران اظهار داشت: اگر ما بگوئیم دنباله رو مردم هستیم درست است، لیکن در مورد شما که چنین نیست. ایشان با شنیدن این مطلب، قدری ناراحت شد و فرمود: خیر، این مردم از همه ما جلوتر هستند.

  AVINY.COM

 

 

  برای این‌که تأثیر امام راحل را بر هنرمندان و متفکران و اندیشمندان معاصر بفهمیم، یکی از راه‌ها- که البته سهل و ممتنع هم هست- این است که در فضای تصور و عالم خیال، امام را لحظه‌ای از دنیای معاصر حذف کنیم و ببینیم که اگر ظهور و حضور امام راحل در این قرن واقع نمی‌شد، جهان، ایران و آدم‌هایش به طور عام و فرهیختگانش به طور خاص، چه وضعیتی داشتند. فرض کنیم که امامی در کار نبود و انقلابی پدید نمی‌آمد و حاکمیت رژیم سلطنتی پهلوی ادامه می‌یافت و... و بر اساس این فرضیه، چند سؤال از خودمان بپرسیم. گمان می‌کنم به روشن‌ترین پاسخ از دل همین پرسش‌ها بتوان رسید؛ بی‌آن‌که نیاز به شرح و تفصیل بیشتری باشد.

  اگر امام نبود و رژیم پهلوی را سرنگون نکرده بود و این تحولات را پدید نمی‌آورد،

  1. آیا هنرمندان ما همین آثاری را می‌آفریدند که در این سه دهه خلق کردند؟

  2. آیا شاعران ما همین شعرهایی را می‌سرودند که در این مدت سروده‌اند؟

  3. آیا اندیشمندان و متفکران ما به همین نحو می‌اندیشیدند که اکنون می‌اندیشند؟

  4. آیا جرأت ستیز با ظلم و ستم استعمار و استکبار و استبداد بر ذهن و اندیشه و قلم اندیشمندان جوانه می‌زد؟

  5. آیا دغدغه‌ی مظلومین و محرومین و ستم‌دیدگان در دل اهل قلم به همین اندازه قوّت داشت؟

  6. آیا حق‌مداری و حق‌طلبی به همین اندازه در آثار هنرمندان موج می‌زد؟

  7. آیا معنویت و عشق و عرفان به همین اندازه در آثار نویسندگان و ادیبان جایگاه داشت؟

  از این دست پرسش‌های کلیدی و بنیادین تا کجا و چقدر می‌توان داشت که همگی پاسخ‌هایی روشن و آشکار، به سان آینه دارند!؟ این پاسخ‌ها اگرچه شفاف‌اند اما ساده و سطحی نیستند. هرکدام به قاعده‌ی یک کتاب، مجال می‌طلبند تا حقشان چنان که باید و شاید ادا شود و مصادیقشان به میزان حضور و ظهوری که دارند، تبیین و آشکار شود.

  «سید مهدی شجاعی»

  در کلام شخصیتها:

  آیت الله العظمی سید محمدهادی میلانی (ره) :

  «چنین نیست که هر مجتهدی که لیاقت تقلید داشته باشد لیاقت رهبری هم داشته باشد. لیاقت رهبری را تنها فقیه سیاست‏مدار داراست که به زمان خویش آگاه بوده و در راه خدا از ملامت‏گران نترسد و اکنون با این مشخصات کسی جز "آیت الله خمینی‏" نیست» .

  آیت‏الله العظمی شاه آبادی (ره) (استاد عرفان امام) :

  روح الله واقعا روح الله است.

  آیت الله العظمی شهید سید محمدباقر صدر :

  «ذوبوا فی الخمینی کما هو ذاب فی الاسلام » یعنی: در خمینی ذوب شوید همانگونه که او در اسلام ذوب شده است.

  آیت الله العظمی اراکی (ره) :

  وقتی آیت‏الله العظمی اراکی به ملاقات امام در جماران رفت ‏با دیدن امام خمینی اظهار کرد : «السلام علیک یابن رسول الله، السلام علیک یابن رسول الله، السلام علیک یابن رسول الله‏». امام زیر بغل او را گرفتند و در کنار خود نشاندند. آقای اراکی رو به امام کرد و گفت: «انا عبد من عبیدک، انا عبد من عبیدک، شما مجدد مذهبی» یعنی: من خدمتگزاری از خدمتگزارن شما هستم. شما احیاءکننده‌ی مذهب تشیع هستی .

  امام هم پاسخ دادند: «شما بقیه السلف هستید» یعنی: شما یادگار گذشتگان ما هستید.

  علامه‏ی امینی، (صاحب کتاب الغدیر):

  «الخمینی ذخیره الله للشیعه» یعنی « خمینی ذخیره‏ی خداوند برای شیعیان است » .

  آیت‏الله العظمی خامنه‏ای :

  امام آن روح الله بود که با عصا و ید بیضای موسی و بیان و فرقان مصطفوی به نجات مظلومان کمر بست، تخت فرعون‏های زمان را لرزاند و دل مستضعفان را به نور امید روشن ساخت .

  امام خمینی یک حقیقت همیشه زنده است .

  سخت‏ترین حوادث در اقیانوس وجود او (امام) تلاطم ایجاد نمی‏کرد; او امیر بر هواهای خود بود .

  امام به همه فهماند که انسان کامل شدن، علی‏وار زیستن و تا نزدیکی مرزهای عصمت پیش رفتن افسانه نیست .

  آیت الله شهید دستغیب :

  «من اطاع الخمینی فقد اطاع الله» یعنی: کسی که از خمینی اطاعت کند از خداوند اطاعت کرده است.

  آیت‏الله شهید مرتضی مطهری :

  نام او، یاد او، شنیدن سخنان او، روح گرم و پرخروش او، اراده و عزم آهنین او، استقامت او، شجاعت او، روشن بینی او، ایمان جوشان او که زبان زد خاص و عام است. یعنی جان جانان، قهرمان قهرمانان، نور چشم و عزیز روح ملت ایران، استاد عالی‏قدر و بزرگوار، حضرت آیه الله العظمی خمینی (دام ظله‏العالی) حسنه‏ای است که خداوند به قرن و روزگار ما عنایت فرموده و مصداق بارز و روشن «ان لله فی کل خلف عدولا ینفون عنه تحریف المبطلین‏» است... در نهضت ما تمام قشرها و طبقات مختلف ملت، امروز در روحانیت تجسم پیدا کرده است، و روحانیت در آن شخص بسیار بسیار بزرگ تاریخ که یاد و نامش قلب را به لرزه درمی آورد; یعنی استاد بزرگوار آیت الله العظمی آقای خمینی .

  دکتر ابراهیم سلیمان :

  پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: حتی اگر شعله‏ی اسلام در دورترین نقطه‏ی جهان خاموش شود، یک مسلمان ایرانی دوباره آن را شعله‏ور خواهد ساخت .

  شیخ عبدالله زین الدین (روحانی مبارز حجاز) :

  بی‌شک حضرت امام خمینی‏قدس سره یکی از نادرترین شخصیت‏های جهان اسلام بود که پس از ظهور پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در جزیره‏العرب، اسلام را از انحصار سلاطین خود فروخته خارج کرد .

  شیخ احمد زبیر :

  نه تنها مسلمانان بلکه جهان یک موسای کلیم توانا و یک متفکر بزرگ را از دست داده است .

  نخست وزیر وقت پاکستان :

  رهبرانی مانند امام یک بار در قرن‏ها زاده می‏شوند .

  پروفسور امین کاریچ (وزیر فرهنگ، هنر، تعلیم و تربیت ‏بوسنی هرزگوین ):

  امام خمینی بزرگ‏ترین رهبر مذهبی در قرن بیستم و در تمام جهان اسلام است .

  پروفسور ساویت‏بیک( رییس دانشگاه ملی علوم و صنایع قرقیزستان):

  امام خمینی هویت الهی انسان عصر حاضر را به آنان باز می‏گرداند . تعالیم او رباینده‏ی دل‏هاست .

  ظهور شخصیت امام خمینی به ما نشان داد که شرق‏شناسی‏های غرب علوم نادرستی هستند .

  محمد حسنین هیکل( نویسنده و محقق مصری) :

  او مردی بزرگ بود که از دوران دیگری آمده بود .

  فاطمه تسکین :

  امام در این زمان محافظ دین و شریعت، سپه سالار لشکر حضرت حجت و پرچم‏دار حقیقی اسلام بود .

  خانم پروفسور المیرا (عضو هیأت تحقیقات زنان آذربایجان) :

  هرجا که تمایلی به حق باشد، نام امام خمینی در آن جا نیز هست و تفکر ایشان الگوی حق‏طلبی در سراسر جهان است .

  ابراهیم بابا نگیه‏دار، (رییس جمهور نیجریه):

  امام خمینی سمبل صلح و رهبری بزرگ برای اسلام بودند .

  عباس مدنی( رهبر نجات اسلامی الجزایر) :

  چراغی که امام خمینی برافروخت، دل‏های ما را روشن کرد .

  استاد جمعه علی خان( معاون وزیر فرهنگ قرقیزستان) :

  امام خمینی ستاره‏ی درخشان فرهنگ دینی است .

  روزنامه‏ی ملی گازته (چاپ ترکیه) :

  امام خمینی مظهر عزت اسلام بود .

  سلطان صلاح الدین اویس (عضو پارلمان و رییس مجلس اتحاد المسلمین سراسر هند ):

  خدمات رهبر فقید و انقلابی ایران در راه اجرا و تحکیم اسلام در قرن حاضر را تاریخ با حروف طلایی ثبت‏خواهد کرد .

  تراب زمزمی ( نویسنده‏ی تونسی) :

  امام خمینی روزنه‏ی امید صدها میلیون مسلمان و میلیاردها انسان تحت‏ستم در سراسر جهان بود .

  محمد طاهر صدیقی (وکیل دادگاه عالی هند نو):

  امام خمینی یگانه شخصیت‏سیاسی، علمی، مذهبی و نظامی تاریخ یک هزار ساله‏ی اخیر بود که به اثبات رساند، یک رهبر مذهبی واقعی می‏تواند دارای همه‏ی صفات رهبریت قرن حاضر باشد .

  شیخ سعید شعبان (رهبر جنبش توحید اسلامی لبنان) :

  خداوند امام خمینی را از مزایای بی‏مانندی برخوردار کرد و او را در عصر کفر و جاهلیت‏به جهان اسلام اهدا نمود تا اسلام را تجدید حیات بخشد .

  رهبر مسلمانان غنا :

  امام خمینی تا ابد است و انفاس قدسیه‏ای در سراسر جهان طنین‏انداز خواهد بود .

  مولانا بخاری (رهبر مسلمانان هند):

  امام خمینی تاریخ ساز و معمار سده‏ی اخیر بود .

  محمد العاصی (امام جمعه‏ی واشنگتن دی سی) :

  حضرت امام تمام معادلات سیاسی جهان را درهم ریخت... او پدر استقلال برای تمام مردم مسلمان و مستضعف جهان بود .

  خانم عابده حسین (عضو مجلس ملی پاکستان) :

  امام خمینی در طول حیات خود، ایمان و تقوا را زنده کرد و با اقدامات خود علیه دشمنان اسلام به جهان سوم نیرو و توان بخشید .

  رهبر نهضت اخوت اسلامی پاکستان :

  امام خمینی پرچم‏دار بزرگ اتحاد مسلمین بود. او به مستضعفین و مسلمین توان مبارزه علیه سلطه گران بخشید و روح جدیدی به جهان تحت‏ستم داد.

 

---