برگزاری کارگاه آموزشی نقد و بررسی رویکرد نوشهرگرایی در برنامه ریزی شهری توسط انجمن علمی جغرافیا و برنامه ریزی

•  | تاریخ ارسال: 1395/10/28 - 16:09 | 

عنوان برنامه :

 برگزاری کارگاه آموزشی نقد و بررسی رویکرد نوشهرگرایی در برنامه ریزی شهری توسط انجمن علمی جغرافیا و برنامه ریزی

زمان : سه شنبه ۹۵/۹/۱۶

مکان : آمفی تئاتر دانشکده ادبیات و علوم انسانی

     کارگاه آموزشی بررسی و نقد رویکردهای نوشهرگرایی با تدریس مهندس میر معظم ابراهیمی برگزار گردید. تعریفی از نوشهرگرایی ارائه و از آن به شیوه زندگی تعبیر شد. و با اشاره به این موضوع که ما نباید نوشهرگرایی را فقط مختص به یک تعریف بدانیم بلکه در برگیرنده­ تمامی کالبد شهر که زندگی روزمره­ افراد در آن فضا اتفاق می­افتد می­باشد. درادامه بحث، نوشهرگرایی از نگاه دایره­المعارف شهر تعریف شد و آن را پارادایم غالب طراحی پست­مدرن بطور مثال برای حومه­های آمریکایی معرفی کرده و با این بیان که طرفداران نوشهرگرایی، نوشهرگرایی را در سال ۱۹۹۴ پایگذاری نمودند و انجمن نوشهرگرایی به مسائلی از قبیل کاهش سرمایه­گذاری در شهرهای مرکزی، پراکنش نامنظم و بی­رویه، افزایش تبعیض نژادی و تبعیض در سطح درآمدها در جوامع محلی و ... می­پردازد و در ارتباط با دو نظام نوشهرگرایی صحبت شد و یکی از آنها tnd (نظام توسعه بر اساس واحدهای همسایگی) و دیگری tod (نظام توسعه­ی حمل و نقل محور) معرفی کرد. مهندس ابراهیمی نظریه نوشهرگرایی را با نظریه توسعه پایدار یک اصل واحد دانسته که در راستای هم حرکت می­کنند. و همچنین اشاره  شد به ۱۰ اصل مهم جهت رشد هوشمند شهری در ادامه به مقیاس­های مورد تاکید در نوشهرگرایی اشاره شد که عبارتند از : ۱- بزرگ با دیدگاه منطقه­ای۲- متوسط با دیدگاه ناحیه­ای ۳- کوچک با دیدگاه بلوک مانند. همچنین به اصول نوشهرگرایی اشاره شد که از جمله ی آنها ساختار واحدهای همسایگی سنتی، تراکم افزایشی، حمل و نقل هوشمند، کیفیت زندگی و ...که اقدامات تمامی برنامه ریزان را در راستای افزایش ابعاد کیفیت زندگی مردم می­دانند. در پایان به اهمیت نوشهرگرایی و مسایلی که می­تواند منجر شود نوشهرگرایی در جامعه را به صورت مشکل­ساز درآورد اشاره شد.

***

***

***