از روابط عمومی به عنوان پل ارتباطی میان یک سازمان با جامعه مخاطبش نام می برند و از طرف دیگر می گویند روابط عمومی باید به عنوان وکیل مدافع سازمان در بیرون و مدعی العموم مخاطبان در داخل سازمان باشد و همین دو تعریف، بار سنگین مسئولیت روابط عمومی را نشان می دهد.
با این حال هنوز روابط عمومی در کشور و به خصوص در برخی سازمان ها نتوانسته است به جایگاه واقعی خود برسد. دلیل آن را هم در دو مساله می توان جویا شد. اول اینکه نگاه حرفه ای به روابط عمومی در سازمان ها وجود ندارد به همین دلیل روابط عمومی به نوعی «واحد مظلوم» ادارات تلقی می شود.
دوم هم اینکه نگاه سنتی به روابط عمومی هنوز هم به عنوان آفت روابط عمومی عمل می کند. اینکه نگاه برخی مسئولان به روابط عمومی حداقل چهار دهه به روز نشده است قدرت عمل را از مسئولان روابط عمومی سلب کرده و امکان مانور بر روی مسائل روز ارتباطات را از آنها می گیرد.
با این حال در دانشگاه محقق اردبیلی به دلیل فضای آکادمیک موجود، نگاه حرفه ای به روابط عمومی وجود دارد برای همین روابط عمومی در این دانشگاه توانسته است جایگاه خود را پیدا کرده و تثبیت کند.
در شرایط فعلی روابط عمومی به عنوان بازوی توانمند دانشگاه در راستای ماموریت های محوله انجام وظیفه کرده و با تقویت نیروی انسانی و ارتقای تجهیزات و امکانات اداره روابط عمومی وظایف مشخص شده را انجام می‌دهد.
|