ورود به سایت
بازدید از شرکت نیکا تدبیر اسپاد
| تاریخ ارسال: 1401/8/18 - 13:16 |

در حال حاضر سرم یا به عبارت بهتر محلولهای تزریقی حجیم(LVP)، داروهای خاص تزریقی و فرآوردههای خونی به دو شکل کیسهای و بطریهای پلیاتیلنی تولید میشود. بطریهای پلیاتیلن در برخی از کشورها از جمله ایران همچنان محبوبیت زیادی دارد و عمده تولیدات صنعت سرمسازی ایران را به خود اختصاص داده است. بستهبندی کیسهای نسل جدیدی از بسته بندی دارویی محسوب میشود که در اکثر کشورهای پیشرفته و توسعه یافته جایگزین بطریهای پلی اتیلن گردیده است که خود به دو نوع PVC و Non-PVC دستهبندی میشود.

از معایب بطریهای پلی اتیلن میتوان به ضخامت پایداری بالا (ضخامت بالای ظروف پلی اتیلن جهت تأمین استحکام و در نتیجه افزایش مصرف مواد اولیه) و نیز مشکلات بازیافت و اکسیداسیون در دمای بالا اشاره کرد. DEHP (دی اتیل هگزیل فتالات) نرمکنندهای از خانواده فتالات است و معمولاً به عنوان نرمکننده به PVC (پلی وینیل کلراید) اضافه میشود که این ماده به طور بالقوه میتواند انسان را در معرض مقادیر زیادی از ماده شیمیایی قرار دهد.

تولید سرمهای تزریقی به آخرین نسل از بستهبندی به صورت کیسههای مخصوص سه لایه از جنس غیر پی وی سی (Non-PVC) در حال تغییر است. دستگاه تولید این نوع بستهبندی دارای فناوری پیچیدهای است که تکنولوژی ساخت آن در اختیار تعداد معدودی از کشورهای پیشرفته از قبیل آمریکا، آلمان، ژاپن و چین میباشد. این دستگاه قادر است به طور خودکار تغذیه فیلم ، چاپ، ساخت کیسه و اتصال ملحقات (Port) را انجام دهد.

بهای بسیار گزاف (در بازه قیمتی ۴۰۰ هزار تا ۸/۱ میلیون دلار) و نیز مشکلات ناشی از تحریمهای ظالمانه، خرید و تأمین آن برای تولیدکنندگان داخلی را با چالشهای جدی روبرو ساخته است. با توجه به استقبال تولیدکنندگان از تکنولوژیهای نوین و برنامه آتی سایر فعالان این حوزه در جهت تغییر سیستم تولید و ارتقاء سطح کیفی محصولات، این شرکت را بر آن داشته تا در جهت تأمین نیاز اولیه داخلی گام برداشته و با تحقیقات وسیع، طراحی، الگوبرداری و مهندسی معکوس دستگاه کیسهساز شرکت PLÜMAT آلمان (به عنوان سردمدار صنعت بستهبندی دارویی در دنیا)، برای اولین بار در ایران و منطقه طراحی و عملیات ساخت آن را آغاز نماید. بهرهگیری از نیروهای متخصص داخلی، اشتغالزایی، جلولگیری از خروج ارز از کشور و نیز کیفیت قابل رقابت با نمونههای خارجی از مزایای این دستگاه میباشد که در صورت تحقق، کشورمان ایران به جمع دارندگان این تکنولوژی خواهد پیوست. در حال حاضر عملیات ساخت با هزینه اولیه بیش از ۶ میلیارد ریال و پیشرفت فیزیکی ۳۰ درصد ادامه داشته و در راستای تامین مالی و پیشبرد طرح، نیازمند سرمایهگذاری بخش خصوصی وحمایت بانکها و صندوقهای نوآوری و شکوفایی میباشد.
