برگزاری کارگاه آموزشی " اخلاق کارگزاران در نهج البلاغه" در دانشگاه محقق اردبیلی

  بنا به گزارش دفتر هم اندیشی استادان دانشگاه ،کارگاه آموزشی " اخلاق کارگزاران در نهج البلاغه" ویژه استادان دانشگاه محقق اردبیلی با حضور استادمصطفی دلشاد تهرانی در روزیکشنبه 26 مرداد 1393 با مشارکت جهاد دانشگاهی استان اردبیل برگزار گردید.

  در این کارگاه با توجه به اینکه :سلوک زمامداران و راه و رسم، و روش و رفتار آنان در زندگی شخصی، اجتماعی و سیاسی از مهم ترین مباحث حکومتی است و آنچه بیشترین تاثیر را در رفتار حکومتی دارد، نوع سلوک زمامداران است.وی ابتدا، اصلاح مدیریت جامعه را راهکار اصلی اصلاح جامعه از دیدگاه امام علی (ع) دانسته و به معنای دو کلید واژه «تدبیر» و «اخلاق» اشاره کرده و افزودند : ،تدبیر، تنظیم امور و ترتیب کارها و سامان دادن امور به بهترین نحو و استوارترین ساز و کار است تا امور به عاقبت نیکو و نتیجه مطلوب برسد .و در اهمیت اخلاق، امام علی(ع) می فرمایند: اگر چاره ای جز تعصب ورزیدن نباشد ، پس باید تعصب ورزیدن شما برای خوی های با ارزش ، و کارهای پسندیده و کردارها و امور نیکو باشد .

• آنگاه مدیریت از منظر نهج البلاغه را یک مدل سه بخشی (مبانی ، زمینه ها و اصول اخلاق مدیریتی) دانسته و مبانی اخلاق مدیریتی را در نگاه شناسی ،حقوق شناسی،وظیفه شناسی ، خلاصه نمودند.سپس ارکان نگاه شناسی را : نگاه به خدا، نگاه به خود، نگاه به کار و مسئولیت، نگاه به مردم و نگاه به مسئولان و اصول حقوق شناسی را حقوق خدا،حقوق خود،حقوق کار و مسئولیت، حقوق مردمان و حقوق مسئولان ذکر کرده و وظیفه شناسی به دو وظایف کلان وظایف خرد تقسیم کردند. استاد دلشاد تهرانی وظایف کلان مسئولان و مدیران را سامان بخشی مسائل مالی و اقتصادی و پیکار کردن با دشمنان و به سامان رسانیدن مردمان، و آباد کردن شهرها بیان نمودند . وی زمینه ها و مقومات اخلاق مدیریتی را شایسته سالاری،علاقه مندی شخصی ،تأمین مالی مستخدمان،قانونگرایی و مرزبانی، امنیت شغلی، نظارت ، بازرسی ، پیگیری و ارزشیابی ، قدردانی ، جزادهی دانستند.آنگاه اصول اخلاق مدیریتی را در حوزه های شخصیتی، رفتاری و کارکردی (سلبی و ایجابی): نفی خودکامگی، نفی خودگزینی و امتیازجویی نفی ستایش دوستی ، ستایش گری ، ستایش پروری ، نفی منّت گذاری ،نفی بزرگ نمایی ، نفی شتاب ورزی و سستی و لجاجت ورزی، نفی عیبجویی، نفی کناره گیری ازمردم ، نفی شهوت تغییر، نفی سوء استفاده ویژگان و نزدیکان، نفی خیانت و پیمان شکنی، مرزبانی و حریم داری، پایبندی به کیفیت استخدام وسیله، امانتداری و کفایتمندی، پیروی از حق، سعه صدر، رفق و مدارا، دادگری و انصاف ورزی، نصیحت و انتقاد، اعتدال و میانه روی، مشورت و رایزنی، صراحت و صداقت ذکر کردند.

  *فرازی از بیانات امام علی(ع)در این عهدنامه:

• قلب خود را لبریز ساز از رحمت بر مردمان و دوستی ورزیدن با آنان و مهربانی کردن به همگان.

  · غیبت زمامداران از ملت، منشا کم آگاهی از جریانهای کشور باشد، و غیبت از مردم پیوندشان را با آنچه پس پرده است، می‌گسلد، و در نتیجه، مسائل کوچک در چشمشان بزرگ و مسائل بزرگ، کوچک، زیباییها، زشت و زشتیها، زیبا جلوه می‌کند، و حق و باطل در هم می‌آمیزد.

  · مردمان چنین‏اند که لغزش‏هایی از ایشان سر می‏زند، یا گرفتار نادرستی‏هایی می‏شوند، و دانسته یا نادانسته کارهایی می‏کنند [ که تو را خوش نمی‏آید ] . پس چنان با بخشش و گذشت با آنان رفتار کن که دوست داری خداوند با بخشش و گذشت خود با تو رفت ار کند.

• کسی که تو را سرپرست کار کرده برتر از تو قرار گرفته، و خداوند برتر از کسی است که تو را به سرپرستی گماشته است.
• گزیده‏ترِ آنان نزد تو کسی باشد که سخن تلخ حق را به تو بیش‏تر گوید.
• و برای آن‏چه میان تو و خداست نیکوترین اوقات و بهترین ساعات را بگذار، هرچند همه کارها در همه وقت برای خداست
• ویرانی زمین تنها از تنگدستی دارندگانِ زمین پیش می‏آید، و دارندگانِ زمین تنها و تنها با روی نهادن فرمانداران به گرد آوردن [دارایی برای خویش] ، و بدگمانی‏شان به ماندگاری در کار، و کمیِ سود جستن از عبرت آموزی‏های روزگار است که تنگدست می‏شوند.

  · بهترین روشنایی چشم کارگزاران، پایدار شدن دادگری در کشور و پدیدار شدن دوستی صمیمانه شهروندان است. و دوستی‏شان جز با سالم شدن سینه‏هایشان [از کینه و بی‏اعتمادی و سوءظن] پدیدار نمی‏گردد.