دانشکده ادبیات و علوم انسانی
| تاریخ ارسال: 1396/5/17 - 08:13 |
دومین نشست تخصصی هنر و هنرمند در نسخ خطی، از سلسله نشست های تخصصی انجمن علمی هنر، در مورخه 26 تیر در سالن امفی تاتر دانشکده کشاورزی برگزار گردید. در این نشست که اعضای هیات علمی و اساتید مدعو و دانشجویان گروه هنر حضور داشتند. دکتر حسینی عضو هیات علمی گروه تاریخ به تشریح صورتگری در تاریخ ایران پرداختند. ایشان با تقسیم مبحث در دو دوره تاریخی پیش از اسلام و عد از اسلام، تأثیر پذیری هنر ایرانی از سایر ملل را ذکر کرده و الگویی برای این کار قایل شدند.
حسینی هنر خوشنویسی را به جهت نگارش قرآن کریم در صدر هنرهای بعد از اسلام برشمرده و اصالت حروف را از دلایل رشد آن در زیر مجموعه هنری دانسته و سایر هنرهای بکار رفته در تزیین مصحف شریف هم چون تذهیب را بعد از خوشنویسی برشمردند. در ادامه با ذکر نمونههای نوشته شده در نسخ تاریخی از توانایی ترسیمی هنرمندان در نگارگری ایرانی گفتند که نگارگر ایرانی در بومی سازی خرده فرهنگ های اخذ شده از سایر ملل و تبدیل آن به عنصر ایرانی مهارت داشتهاند. مهارت هنرمندی در دوره صفویه چنان بوده که بخشی از صورت مجروحش را چنان ترمیم کرده بوده که قابل تشخیص از سایر قسمت های صورت نبوده و شاید بتوان این را اولین جراحی زیبایی در جهت درمان دانست.
دکتر حسینی به قابلیت مستند نگاری توسط نگاره های ایرانی برای تشریح و درک نحوه زندگی، پوشش، روابط اجتماعی و .... در تاریخ ایران اشاره کرده و این امر را مستلزم پژوهش دانستند. در ادامه توسط حاضرین در جلسه سوالاتی در حوزه اصالت آثار تاریخی مطرح و لزوم برگزاری نشست های تخصصی در این زمینه مورد تأکید قرار گرفت.
حسینی هنر خوشنویسی را به جهت نگارش قرآن کریم در صدر هنرهای بعد از اسلام برشمرده و اصالت حروف را از دلایل رشد آن در زیر مجموعه هنری دانسته و سایر هنرهای بکار رفته در تزیین مصحف شریف هم چون تذهیب را بعد از خوشنویسی برشمردند. در ادامه با ذکر نمونههای نوشته شده در نسخ تاریخی از توانایی ترسیمی هنرمندان در نگارگری ایرانی گفتند که نگارگر ایرانی در بومی سازی خرده فرهنگ های اخذ شده از سایر ملل و تبدیل آن به عنصر ایرانی مهارت داشتهاند. مهارت هنرمندی در دوره صفویه چنان بوده که بخشی از صورت مجروحش را چنان ترمیم کرده بوده که قابل تشخیص از سایر قسمت های صورت نبوده و شاید بتوان این را اولین جراحی زیبایی در جهت درمان دانست.
دکتر حسینی به قابلیت مستند نگاری توسط نگاره های ایرانی برای تشریح و درک نحوه زندگی، پوشش، روابط اجتماعی و .... در تاریخ ایران اشاره کرده و این امر را مستلزم پژوهش دانستند. در ادامه توسط حاضرین در جلسه سوالاتی در حوزه اصالت آثار تاریخی مطرح و لزوم برگزاری نشست های تخصصی در این زمینه مورد تأکید قرار گرفت.
دفعات مشاهده: 868 بار |
دفعات چاپ: 221 بار |
دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر